Μία από τις ιστορικές αποστολές τού ΠΟΦΣ ήταν αδιαμφισβήτητα αυτή του Καστελόριζου. Με οργανωτή τον Ναυτίλο τού οποίου πρόεδρος ήταν ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος και συνδιοργανωτή  τον όμιλό μας τον Π.Ο.Φ.Σ. με πρόεδρο τον Αντώνη Μακριδάκη οργανώσαμε μία αποστολή στο μεγίστης σημασίας για την Ελλάδα ακριτικό νησί του Καστελόριζου.
Ο ενθουσιασμός από την σύλληψη τής ιδέας μέχρι και την εφαρμογή του ήταν μεγάλος, και δεν αφορούσε μόνο τα διοικητικά στελέχη και τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής, αλλά ήταν διάχυτος σε όλα τα μέλη των ομίλων. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω ότι σε ένα ταξίδι τέτοιου βεληνεκούς μόνο από τον ΠΟΦΣ συμμετείχαν 27 σκάφη......!!! νούμερο απίστευτο αν υπολογίσει κανείς την δυσκολία τού ταξιδιού.
Βέβαια οι δύο πρόεδροι ο Αντώνης και ο Ιωσήφ έχασαν τον ύπνο τους για το λιγότερο ένα μήνα αφιερώνοντας χρόνο σε επαφές με φορείς, οργανισμούς και όλο το κακό συναπάντημα αλλά και όλοι εμείς από πίσω καθημερινά ζούσαμε με το όνειρο...!!! Σε κάθε συγκέντρωση λέγαμε "άντε παιδιά δύο βδομάδες μείνανε...μία βδομάδα...τρεις μέρες....συγκέντρωση κυβερνητών δυο μέρες πριν τον απόπλου όπου συμμετείχε όλος ο όμιλος...!!! και τελικά 05:30 αναχώρηση....!!!!! γέλια, χαρά, πειράγματα, προσταγές...λύσε ρε.....μισό να δω τα λάδια......όλοι στο 69 ακούτε????? έλα πλοηγέ πάμε......άντε ρε να φεύγουμε..... Νίκο Ραιντερ έφερες το τυρί και παξιμάδια????? αυτές ήταν οι χαρούμενες φωνές  από τα μέλη των 27 σκαφών πού ξεκίνησαν για την μεγάλη περιπέτεια.
Από το Ηράκλειο ξεκινήσαμε όπως είπα 27 σκάφη με πλοηγό τον Γ. Γεωργαντά με απόλυτη μπονάτσα με προορισμό την Χάλκη, όπου σταματήσαμε για καφέ. Στην συνέχεια επισκεφθήκαμε Σύμη και τελικά τη Ρόδο όπου ήταν και το σημείο συνάντησης με τα πληρώματα των άλλων ομίλων.
Ο ενθουσιασμός και το κέφι όλων μας ήταν απερίγραπτος....!!! Όπου πηγαίναμε η παρουσία μας προξενούσε το ενδιαφέρον του κόσμου πού κατά κύματα κατέβαιναν στις προβλήτες να θαυμάσουν τα φουσκωτά..τότε ακόμα ξεχωριστό θέαμα....και μόλις μάθαιναν τον προορισμό άκουγες να βγαίνει μέσα από τις καρδιές τους....μπράβο παιδιά,άξιοι δώστε και τα χαιρετίσματα τα δικά μας.....!!!
Η εκκίνηση από την Ρόδο συγκλονιστική....το ταξίδεμα κατά ομάδες και κατά όμιλο συγκλονιστικό.....γιατί δακρύζεις Νικολάκη?????? Κοίτα ρε Γιώργη το θέαμα όλων αυτών των σκαφών να σκίζουν τα νερά του Αιγαίου...!!!!  είναι να μην δακρίσεις????????
Οι Τούρκοι απέναντι σε συναγερμό.....!!! 100 φουσκωτά ??????? πού πάνε ??? απόβαση κάνουν ?????? Επίσκεψη στην ΡΩ και τα φυλάκια με τους ακρίτες...τσιγάρα...δώρα..νέα δάκρυα...κουράγιο παιδιά...φυλάτε τις Θερμοπύλες...!!!
Άφιξη Καστελόριζοοοο......!!! Απερίγραπτο θέαμα...κόρνες, βεγγαλικά, φωνές, γκαζιές, καπνοί από λάδια.....δάκρυα στα μάτια...απόνερα....πολλά απόνερα....καναδυό βαρκάκια τα βγάλαμε στον ντόκο και ο ιδιοκτήτης του Ιστιοπλοϊκού ακόμα δεν κατάλαβε τι συμβαίνει.....συνήλθε ο άνθρωπος μετά το μισάωρο αφού κατανάλωσε 1 λίτρο κρητική ρακί......
Ντόκος...δέσιμο...από εδώ ο Παγκρήτιος....έλα Γιάννη πέτα κάβο.....πανικός...χαμός....πατήσαμε πόδι στην άκρη της Ελλάδας...μουσικές...χίλια καλωσορίσατε..φιλιά..αγκαλιές...εθνικοί χοροί...εθνικές στολές..και πάλι φιλιά....νάστε καλά παιδιά πού μας θυμηθήκατε.......σκηνές πού χαράχτηκαν βαθιά στις θύμησες.....πολύ βαθιά....ήτανε Μάης τού 2004...!!!
Εκεί η φιλοξενία άψογη. Πήγαμε και απέναντι στο Κας της Τουρκίας......το Νικολάκι δυο δυο τα κεμπάπ στο χέρι....
Αναχώρηση και επιστροφή.....εδώ καταλάβαμε τι σημαίνει Αιγαίο και Καρπάθιο....7 μποφώρ αλλά ο ενθουσιαμός στο ακέραιο....τόνοι το νερό.....τόνοι το αλάτι....φρύδια, ματοτσίνορα, μαλλιά, μουστάκια κάτασπρα..ποιος είχε τότε καμπινάτα....!!!!! χτύποι.......ανά δευτερόλεπτο.......η χαρά όλη δική μας.....και στην επόμενη.........το Αιγαίο είναι η ψυχή μας.
                                                                                                          Κείμενο: Γ. Γεωργαντάς