Δεν είναι ανάγκη να γνωρίζετε πολλούς κόμπους. Αντίθετα είναι προτιμότερο να γνωρίζετε "λίγους και καλούς" οι οποίοι να είναι λειτουργικοί και κατάλληλοι κάτω από πολλές και διαφορετικές συνθήκες. Γενικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα χαρακτηριστικά ενός "καλού" κόμπου είναι τα εξής:

• Πρέπει να είναι εύκολος στο δέσιμο
• Να είναι ασφαλής μόλις δεθεί, δηλαδή να μην γλιστρά, λύνεται κτλ
• Να μπορεί εύκολα να λυθεί μετά την χρήση και ειδικά αφού έχει δεχθεί φορτίο.
• Να έχει μεγάλη αντοχή δηλ. να αδυνατίζει το σκοινί στο ελάχιστο δυνατό

1) Καντηλίτσα. (Ενας ασφαλής κόμπος με απεριόριστες εφαρμογές, ο οποίος λύνεται πολύ εύκολα όσο κι αν τεζαριστεί.)

2) Σταυρόκομπος

3) Ψαλιδιά. (Ένας γρήγορος κόμπος αλλά όχι για να σιγουρέψουμε το σκάφος. Ιδανικός για να στηρίξουμε π.χ. τα μπαλόνια γιατί μπορεί εύκολα να ρυθμιστεί το ύψος.)

4) Δέσιμο με οκτάρι σε κοτσανέλο.  (Για να αποφεύγουμε τα πολλά γυρίσματα και άχρηστους κόμπους ακολουθούμε το παρακάτω απλό οχτάρι με προσοχή από πια πλευρά θα περάσουμε το σχοινί)

5) Δέσιμο σε πάσσαλο

6) Γαϊδουρόκομπος (χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να δέσουμε δύο σχοινία μεταξύ τους με διαφορετικό πάχος)